می خندی تو.

گفتم: تو بخند که بازم بشه گفت دنیا زیبایی های خودشو داره. بذار باورم بشه که میشه توی یه شبِ تاریک با یه فانوسی که رو به خاموشیه بازم به دنبال دلخوشی گشت و پیداش کرد.

گفتم ولی فقط خودم شنیدم. مثل خیلی وقتای دیگه.

اسم این آهنگه طعم شیرینِ خیاله:) اسمش قشنگه؛ مگه نه؟